XIII w.- Askańczycy z Marchii Brandenburskiej nadają ziemie w okolicach dzisiejszego Siemczyna rodzinie von Besskow, zaś ziemie w okolicach dzisiejszego Broczyna rodzinie von Goltz. Założenie wsi Heinrichsdorf, prawdopodobnie przez jednego z templariuszy o imieniu Heinrich.
1292 – Arndt von der Goltz i jego brat kupują od rodziny von Besskow część wsi Heinrichsdorf
1312 – rozwiązanie zakonu templariuszy, okoliczne ziemie wraz z częścią Heinrichsdorf przechodzą w ręce joannitów
1361 – mistrz zakonu joannitów Hermann von Werberge daje w lenno braciom Ludekinowi i Georgowi von der Goltz wieś Blumenwerder (Piaseczno) oraz inne dobra (Broczyno, Machliny, Karsibór)
1368 – ziemia czaplinecka wraz z Siemczynem zostaje przyłączona do Polski
1370 – król polski Kazimierz Wielki przekształca wszystkie dobra nadane rodowi von der Goltz w ich dziedziczna własność
1407 – Goltzowie nabywają wieś Reppow (Rzepowo) i czynią ją siedzibą tzw. białej gałęzi rodu (czarna gałąź osiadła w Starym Worowie i Kłębowcu)
1513 – bracia Jan, Konrad, Sobald i Aleksander von der Goltz kupują pozostałą część wsi Heinrichsdorf i część lasu Kaleńsko jako wolną własność
XVI w. – budowa dworu szachulcowego w Reppow (Rzepowo)
1546 – budowa kościoła ewangelickiego w Reppow (Rzepowo)
1554 – śmierć Heinricha von der Goltza. Przeniesienie głównej siedziby do Heinrichsdorf
1555 – budowa kościoła ewangelickiego w Blumenwerder (Piaseczno)
1560 – budowa kościoła i ewangelickiego probostwa oraz drugiej siedziby rodu w Heinrichsdorf
1597 – król Zygmunt III potwierdza własność Goltzów
1640 – budowa dworu w Heinrichsdorf przez Balthazara von der Goltz
21.VII.1655– przekroczenie polskiej granicy pod Heinrichsdorf przez wojska szwedzkie pod dowództwem feldmarszałka Arvida Wittenberga. Początek „potopu szwedzkiego”
1668 – wykupienie przez Goltzów pozostałej części majątku od Starostwa Drahimskiego. Wielki Elektor Brandenburgii zajmuje Starostwo Drahimskie jako zastaw za niespłacony dług przez króla polskiego.
1699 - budowa kaplicy von Goltzów przy szachulcowym kościele w Heinrichsdorf
1700 – 1721- Wojna Północna (polsko- szwedzka). Szwedzi, Polacy, Saksończycy i Rosjanie w Heinrichsdorf.
1712 – 1713- Epidemia dżumy przywleczona przez cofające się oddziały szwedzkie. Henning Berndt von der Goltz ucieka do folwarku Kaleńsko. Ufundowanie obrazu na pamiątkę zakończenia epidemii dżumy.
1722 – powiększanie majątku przez Goltzów, założenie gorzelni w Heinrichsdorf
20.III.1722– rozpoczęcie budowy pałacu przez Henninga Berndta von der Goltz
19.XI.1726– ukończenie budowy pałacu jako nowej siedziby rodu von der Goltz w Heinrichsdorf . Koszt budowy 9000 talarów.
1734 – śmierć Henninga Berndta von der Goltz, właściciela i fundatora pałacu w Heinrichsdorf. Majątkiem zajmuje się żona Ilse Catherina (z domu Heydebreck)
1745 – bracia Joachim Casimir i Franz Günter obejmują zarządzanie majątkiem
1746 – hrabia Friedrich Wilhelm von Szwedt , wnuk wielkiego księcia elektora i szwagier króla Fryderyka Wielkiego przybywa z rewizytą do zamku Heinrichsdorf
1756 – 1763- wojna siedmioletnia, Rosjanie plądrują majątek, krowia zaraza
1772 – majątek Goltzów po pierwszym rozbiorze Polski przechodzi pod zwierzchność pruską
1786 – Reppow i Blumenwerder zostają sprzedane królowi Prus Fryderykowi Wilhelmowi II
1793 – Joachim Casimir von der Goltz sprzedaje majątek Heinrichsdorf wraz z pałacem radcy sądowemu, szambelanowi z Prus Wschodnich Heinrichowi Augustowi von Arnim
1796 – Heinrich August von Arnim kupuje Reppow i Blumenwerder. Rozbudowuje pałac w Heinrichsdorf
1800 – powstanie nowych zabudowań folwarcznych
1807 – Napoleoński Legion Północny, a przede wszystkim oddziały generała Vincentego plądrują pałac.
1856 – rodzina von Arnim funduje budowę nowego kościoła w Heinrichsdorf
1895 – rodzina von Arnim sprzedaje pałac pani von Puttkamer
1905 – właścicielem pałacu zostaje frankfurcki bankier Adolf Marwitz
1906 – pałac kupuje Eryk von Borcke
1907 – pałac i okoliczne dobra ziemskie stają się własnością Hartwiga i Mashy von Bredow. Rozpoczęcie gruntownego remontu pałacu i zmiana założeń parkowych.
1920 – budowa w pobliżu kościoła wielorodzinnych budynków mieszkalnych dla pracowników majątku
IV.1927 – śmierć barona Hartwiga von Bredow.
Po 1933– parcelacja majątku von Bredow
1.III.1945– rozkaz o ewakuacji mieszkańców z Heinrichsdorf
4.III.1945– wkroczenie wojsk polskich i sowieckich do Heinrichsdorf w następnej kolejności wieś zmienia nazwę na Henrykowo.
1945 - Majątek rodziny von Bredow zajmują Rosjanie. Pałac jako szpital, później kwatera dla radzieckich oficerów.
III.1946– Rosjanie opuszczają wieś. Pałac i folwark przejmuje państwo polskie.
1947 – wieś zmienia nazwę na Siemczyno
1948 – parcelacja siemczyńskiego majątku, powstanie tzw. „resztówki” ( w skład której wchodziły ziemie pozostałe po parcelacji) pod zarządem GS Czaplinek
1949 – powstaje PGR Siemczyno
1950 – staraniem pierwszego polskiego nauczyciela Henryka Leszczyńskiego w pałacu powstaje szkoła podstawowa
1953 – likwidacja PGR Siemczyno. Utworzenie Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej „Kłos” w Siemczynie
19.III.1960– Pałac wpisany do rejestru zabytków pod nr 249
12.VI.1980 – Park przypałacowy wpisany do rejestru zabytków pod nr 1103
1985 – zapada decyzja o zamknięciu szkoły podstawowej mieszczącej się w pałacu
1990 – Gmina Czaplinek sprzedaje pałac prywatnym właścicielom
1999 – po zakupie na licytacji komorniczej części pałacu i odkupie pozostałych jego części rodzina Andziak staje się w pełni właścicielami pałacu w Siemczynie
2002 – bracia Bogdan i Zdzisław Andziak nabywają od upadającej spółdzielni wszystkie budynki folwarczne okalające pałac
2004 – Inauguracja corocznych obchodów „Dni Henrykowskich”
14.XII.2005– Zarejestrowanie Henrykowskiego Stowarzyszenia w Siemczynie
VI.2009 – Odrestaurowanie i przekazanie do użytkownia części folwarcznej (była chlewnia, obora, stajnia i oficyna)
2010 – Utworzenie pracowni ceramicznej w budynku po byłej kuźni
2011 – Zakup parku przypałacowego od Gminy Czaplinek po 11 latach starań
|
