Kościół par. p.w. Niepokalanego Poczęcia NMP z XVII w. » Oporowo

foto: Humorysta

Parafia w Oporowie wzmiankowana w źródłach pisanych w pierwszych latach XIV wieku. Pierwotny kościół pod wezwaniem św. Marcina i Klemensa, był drewniany, po 1645 r. przez jakiś czas używany był jako sukursalny (pomocniczy) ostatecznie rozebrany ok. 1667 r.  Obecna światynia, zbudowana została z fundacji ówczesnego właściciela wsi, Stanisława z Bnina Śmigielskiego. Budowa trwała od 1637 do 1644 roku. Zakończona została " Dedicatio ecclesiae ' uroczystym poświęceniem nowo powstałej świątyni pod wezwaniem Niepokalanego Poczęcia N.P. Marii. Informacje pochodzą z ocalałej Kroniki Oporowskiej,  której początki sięgają roku 1637. Jest to, budowla o konstrukcji szkieletowej z wypełnieniami ceglanymi, tynkowanymi. Wnętrze oszalowane, wieża i kruchta murowane, otynkowane.  " Pod częścią kościoła krypta. Jednonawowy, z prezbiterium nieco węższym i niższym od nawy, zamkniętym wielobocznie; przy nim od północy zakrystia z lożą kolatorską na piętrze. Przy nawie od zachodu czworoboczna wieża z kruchtą w przyziemiu, od południa kruchta, od północy nowsza przybudówka. Do połowy XIX wieku na cmentarzu przykościelnym znajdowała się również drewniana dzwonnica, zbudowana w latach 1704-1705.  (...)  Ołtarz główny późnobarokowy z 4. ćw w. XVIII, z rzeźbami śś. Józefa, Joachima i aniołów, w polu środkowym obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem Różańcowej z około 1640 roku, w zwieńczeniu obraz św. Stanisława bpa z wieku XVIII. Dwa ołtarze boczne niemal analogiczne, regencyjne ok. 1720-30, z hermowymi rzeźbami aniołów podtrzymujących baldachimy nad obrazami; w lewym obraz św. Jana Nepomucena unoszonego do nieba, w zwieńczeniu obraz Komunii św. Onufrego, w prawym obraz Anioła Stróża ochraniającego przed szatanem i śmiercią chłopca w stroju polskim z około 1650 roku, w zwieńczeniu obraz św. Rocha ok. 1720-30. Ambona, ława kolatorska i balustrada przed ołtarzem głównym w stylu Ludwika XVI, z końca XVIII. Chrzcielnica barokowa z 2. poł. wieku XVII, w kształcie muszli wypełnionej wodą, wspartej na delfinie, wynurzającym się z fal morza; po bokach muszli dwie rzeźby aniołów, na pokrywie Chrzest Chrystusa, powyżej Bóg Ojciec w glorii. Skarbonka z pnia drzewa, z okuciami i żelaznymi drzwiczkami, zapewne z wieku XVII. Świecznik wiszący, dużych rozmiarów, wczesnobarokowy ok. 1640; pośrodku mandorli z wici, ozdobionej liśćmi i kwiatami (z kutego żelaza), drewniana, pełnoplastyczna rzeźba N. P. Marii Niepokalanie Poczętej, stojącej na smoku; wokół mandorli przytwierdzone esownice z lichtarzami, u dołu pająk mosiężny, siedmioramienny z kulą, u góry mniejszy sześcioramienny " [ 1 ]  Światynia kilkukrotnie remontowana w roku 1870, 1877 oraz 1952-54. Do czasu II wojny światowej kolatorem kościoła ( patronem,  fundatorem) był miejscowy właściciel ziemski, który dysponował prawem prezenty. Do parafii przynależała duża własność ziemska. 

Janusz Stor ( Humorysta )

 kompilacja -  krzemieniewo.net/viewpage.php?page_id=211  [ 1 ]

                   -  www.slownik.ihpan.edu.pl/search.php?id=21162&q=..&s=25  

Oceń obiekt:

Zobacz również:

Województwo: wielkopolskie Powiat:  leszczyński  Gmina:  Krzemieniewo Miejscowość:  Oporowo

Style architektoniczne